Husvarme og varme tanker

I morgon er det ei veke igjen til muntleg eksamen, som også betyr at det ei veke igjen til sumarferien byrjar. Ei veke - det er ikkje lenge til i det heile teke. Eg trur ikkje det er heilt realistisk for meg endå at det snart er nok ein sumarferie, der eg skal tilbake til bygda for å jobbe, vere med familien og henge med venna like in the old days. Det betyr faktisk at eg snart har tilbakelagt mitt første år som student i Bergen by. Eg har faktisk budd eit år i Bergen snart. Det er heilt vilt!

For eit år det har vore. Mykje har skjedd, mykje positivt. Som person har eg utvikla meg, og den panikken eg følte for eit år sidan med tanke på 'kva skal eg gjere med framtida mi?', er som fordufta. Framtida er den eg skapar kvar dag, og kanskje blir det ei framtid med den utdanninga eg tek, men det kan ein aldri vere heilt sikker på.

Dessutan har Bergen verkeleg blitt tiltalande på meg. Eg, som trudde at eg definitivt ikkje var ein byperson, har oppdaga at eg faktisk trivast svært godt med å bu her. Det hadde eg aldri sett for meg, men det er mykje som kan overraske ein sjølv. Som til dømes at eg har blitt ein kaffedrikkande person, noko både mamma, pappa og broren min synes er særs merkeleg og morosamt. Eg skal faktisk ikkje legge skjul på at i desse eksamenslesande dagane, der all kaffe blir trakta i presskanne, saknar eg ekspressomaskina til pappa. Det er heilt sprøtt kor mykje eg faktisk kan sakne ein slik gjenstand som for eit år sidan ville ha vore uforståelig for meg. Dessutan har detta med kaffedrikking og student blitt ein slik sosial sak, som føyer seg inn i kvardagen med andre studentvanesaker.

Som anna døme på studentvanesaker, så trudde eg at dette med studentar og alkohol berre var ein overdreven myte. Fakta er at eg det siste halvåret plutseleg har blitt blant dei av studentane som kan finne på å ta meg ein øl eller to i ny og ne, midt i veka. Berre ein quiz her og litt kulturelle arrangement der, så blir det plutselig 1,2,3 øl. Endå trur eg ikkje dette utgjer ein potensiel fare, ettersom eg i desse dager har gått inn for å vere alkoholfri fram til eg er ferdig med muntleg eksamen om ei veke. Klarer eg dette, så avliver eg desse framskapte mytene som avisene er flinke til å fange opp. Til dømes har BT klart å framstille Ad Fontes (fakultetets pub) i eit latterleg lys, ved å skrive denne saken. Morgenpils til studentane, den er god.

Så, sidan eg så openbart er inne i ein alkoholfriperiode som
student og eksamenslesande,så utnytter eg vel den tida som
skulle blitt brukt på alkoholkosumering, smart? Jepp, det er
heilt riktig. Denna helga har eg fått husmorånden over meg
og har gjort imponerande mykje husarbeid i staden for å lese
til eksamen (oisann, der avslørte eg meg). Rydding av kjøkken,

klesvask, bollebaking, vedfyring (som eg endeleg får til sjølv),
resirkulering av glass og metalembalasje, og innkjøp av viktige
husholdingsartikler som vaskepulver og dopapir. Kva kan vi seie
om dette? Bergen har tydeligvis også gjort meg til husmor, som
følge av litt kjedsomheit grunna alkoholforbud. Det går sakte
opp for meg kor tidkrevjande og pengeslukande dette med
student og alkohol kan vere. Samstundes så må eg innrømme
at det siste kanskje er det kjekkaste i gjerningsaugonblikket,
medan det første er kjekkast på lang sikt (i eit visst omfang).

I all høve viser det kva mangfald det er i å vere student, eller
kanskje mest kor langt ein er villig til å gå for å utsette
eksamenslesing. Eg har berre ein ting å avslutte med: sjølv om
studiene er kjekke, gledar eg meg til sumarferie!

Mai du skjønne milde (og eksamenstid)

Altså, det har ikkje heilt vore planen å unngå å blogge i ein måned. Faktisk over ein måned, noko som minner meg på kor utruleg raskt tida går. I all høve hadde eg ikkje sett for meg at når eg blogga, så skal det først bli midt i eksamenstida. Det er liksom då ein skal vere så forbaska stressa og slikt, men heilt ærleg så synes ikkje det er noko særleg forskjell frå tidligare i semesteret, anna enn at eg faktisk føle at eg leste fleire tima per dag då. No er det jo stort sett berre repitsjon det går i om dagane, vi er jo ferdig med forelesingar og slikt. Den tida blir brukt til å repitere om dagen, sjølvsagt. Heilt ærleg så er det ikkje så mange timar om dagen eg repiterar. Det er slik at eg priorterar visse delar av pensum, og satsar friskt på at den blir å finne på ein av langsvarsoppgåvene.

Den første eksamen i faget Eldre litteratur og poetikk fram til 1700, er på fredag. Eg er utruleg nok ganske avslappa endå. Eg har undra meg over om det er noko galt med meg - har eg kontroll eller tar eg for lett på pensum? Etter quiz på onsdag, som eg tok meg tid til, gjekk eg forbi skulen med lesesalene våre, og trur du ikkje det var lys og folk som satt der endå? Joda, skal sei eg følte meg som ein skikkelig dårleg student som ikkje sitt lange dagar på lesesalen, men heilt ærleg så ser eg ikkje hensikten med det. Eg kan jo ikkje lære meg absolutt alt i pensum. Dessuten har eg vore på alle forelesingane bortsett frå dei tre siste og lest det meste eg burde gjennom semesteret. Eg voner det er godt nok.

Ja, så denne helga før eksamen, hadde eg sett for meg ein skikkelig pinefull og langdrygelig helg der eg sitt med nasa i eksamensboka 24/7 og svettar og feller eit par tårer innimellom. Neida, sjølv om eg har lest ørlitegrann i dag og sortert litt notatar, så tar eg det overraskande roleg. Om nokre få timar kjem nemmeleg nokre frå klassen til meg. Vi skal kose oss med vin, ESC og litteraturprat. Det blir fint! Ellers har det jo vore knalldagar med sol både heime i påska og no i ettertid her i Bergen. Det er rett og slett sommar, og sjølv om det er eksamenstid, så likar eg kvardagen. Det mest snodige er at eg faktisk gler meg litt til eksamen på fredag. Endå meir til å skrive ferdig eksamensoppgåva, også gleda eg meg ørlitegrann til muntleg 7.juni også. Det er faktisk ein ganske sjuk tanke at om akkurat ein måned er eg heime på sommarferie og er i full gang med jobbing. Sjølvsagt gler eg meg til det òg, heile opplegget med å vere heime i Jølster, jobbing og sosiale ting utenom. I sommar skal vi til og med ha 5-års reunion med klassa frå barne og ungdomsskulen. Alt i alt så er dagane fine, og kanskje så blir eg litt flinkare til å dokumentere desse dagane også.